meşruiyet

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مشروعیت, from Arabic مَشْرُوعِيَّة (mašrūʕiyya).

Pronunciation
  • Hyphenation: meş‧ru‧i‧yet

Noun

meşruiyet (definite accusative meşruiyeti, plural meşruiyetler)

  1. (law) validity (having legal force)

Declension
Inflection
Nominative meşruiyet
Definite accusative meşruiyeti
Singular Plural
Nominative meşruiyet meşruiyetler
Definite accusative meşruiyeti meşruiyetleri
Dative meşruiyete meşruiyetlere
Locative meşruiyette meşruiyetlerde
Ablative meşruiyetten meşruiyetlerden
Genitive meşruiyetin meşruiyetlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular meşruiyetim meşruiyetlerim
2nd singular meşruiyetin meşruiyetlerin
3rd singular meşruiyeti meşruiyetleri
1st plural meşruiyetimiz meşruiyetlerimiz
2nd plural meşruiyetiniz meşruiyetleriniz
3rd plural meşruiyetleri meşruiyetleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular meşruiyetimi meşruiyetlerimi
2nd singular meşruiyetini meşruiyetlerini
3rd singular meşruiyetini meşruiyetlerini
1st plural meşruiyetimizi meşruiyetlerimizi
2nd plural meşruiyetinizi meşruiyetlerinizi
3rd plural meşruiyetlerini meşruiyetlerini
Dative
Singular Plural
1st singular meşruiyetime meşruiyetlerime
2nd singular meşruiyetine meşruiyetlerine
3rd singular meşruiyetine meşruiyetlerine
1st plural meşruiyetimize meşruiyetlerimize
2nd plural meşruiyetinize meşruiyetlerinize
3rd plural meşruiyetlerine meşruiyetlerine
Locative
Singular Plural
1st singular meşruiyetimde meşruiyetlerimde
2nd singular meşruiyetinde meşruiyetlerinde
3rd singular meşruiyetinde meşruiyetlerinde
1st plural meşruiyetimizde meşruiyetlerimizde
2nd plural meşruiyetinizde meşruiyetlerinizde
3rd plural meşruiyetlerinde meşruiyetlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular meşruiyetimden meşruiyetlerimden
2nd singular meşruiyetinden meşruiyetlerinden
3rd singular meşruiyetinden meşruiyetlerinden
1st plural meşruiyetimizden meşruiyetlerimizden
2nd plural meşruiyetinizden meşruiyetlerinizden
3rd plural meşruiyetlerinden meşruiyetlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular meşruiyetimin meşruiyetlerimin
2nd singular meşruiyetinin meşruiyetlerinin
3rd singular meşruiyetinin meşruiyetlerinin
1st plural meşruiyetimizin meşruiyetlerimizin
2nd plural meşruiyetinizin meşruiyetlerinizin
3rd plural meşruiyetlerinin meşruiyetlerinin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.