marcire
See also: marciré
Italian
    
    Etymology
    
Inherited from Late Latin marcīre, from Latin marcēre.
Pronunciation
    
- IPA(key): /marˈt͡ʃi.re/
- Rhymes: -ire
- Hyphenation: mar‧cì‧re
- Audio - (file) 
Verb
    
marcìre (first-person singular present marcìsco, first-person singular past historic marcìi, past participle marcìto, auxiliary (intransitive) èssere or (transitive) avére)
Conjugation
    
| infinitive | marcìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | èssere1, avére2 | gerund | marcèndo | |||
| present participle | marcènte | past participle | marcìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | marcìsco | marcìsci | marcìsce | marciàmo | marcìte | marcìscono | 
| imperfect | marcìvo | marcìvi | marcìva | marcivàmo | marcivàte | marcìvano | 
| past historic | marcìi | marcìsti | marcì | marcìmmo | marcìste | marcìrono | 
| future | marcirò | marcirài | marcirà | marcirémo | marciréte | marcirànno | 
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | marcirèi | marcirésti | marcirèbbe, marcirébbe | marcirémmo | marciréste | marcirèbbero, marcirébbero | 
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse | 
| present | marcìsca | marcìsca | marcìsca | marciàmo | marciàte | marcìscano | 
| imperfect | marcìssi | marcìssi | marcìsse | marcìssimo | marcìste | marcìssero | 
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro | 
| marcìsci | marcìsca | marciàmo | marcìte | marcìscano | ||
| negative imperative | non marcìre | non marcìsca | non marciàmo | non marcìte | non marcìscano | |
1Intransitive.
2Transitive.
Related terms
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.