manadagher
Old Swedish
    
    Etymology
    
From Old Norse mánadagr, from Proto-West Germanic *mānini dag.
Declension
    
  Declension of manadagher (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mānadagher | mānadaghrin | mānadaghar | mānadaghanir, mānadaghaner | 
| accusative | mānadagh | mānadaghin | mānadagha | mānadaghana | 
| dative | mānadæghi, mānadaghi | mānadaghinum, mānadaghenom | mānadaghum, mānadaghom | mānadaghumin, mānadaghomen | 
| genitive | mānadax | mānadaxins | mānadagha | mānadaghanna | 
Descendants
    
- Swedish: måndag
See also
    
(days of the week) daghar ī vikunni; sunnodagher, manadagher, tīsdagher, ōþinsdagher, þōrsdagher, frēadagher, lø̄ghardagher (Category: gmq-osw:Days of the week)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.