makramé
See also: makrame
Hungarian
    
    Etymology
    
From French macramé, from Ottoman Turkish مقرمه (makrama, “handkerchief”), from Arabic مِقْرَمَة (miqrama, “embroidered veil”). Modern Turkish spelling is makrama.
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈmɒkrɒmeː]
- Hyphenation: mak‧ra‧mé
- Rhymes: -meː
Declension
    
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | makramé | makramék | 
| accusative | makramét | makramékat | 
| dative | makraménak | makraméknak | 
| instrumental | makraméval | makramékkal | 
| causal-final | makraméért | makramékért | 
| translative | makramévá | makramékká | 
| terminative | makraméig | makramékig | 
| essive-formal | makraméként | makramékként | 
| essive-modal | — | — | 
| inessive | makraméban | makramékban | 
| superessive | makramén | makramékon | 
| adessive | makraménál | makraméknál | 
| illative | makraméba | makramékba | 
| sublative | makraméra | makramékra | 
| allative | makraméhoz | makramékhoz | 
| elative | makraméból | makramékból | 
| delative | makraméról | makramékról | 
| ablative | makramétól | makraméktól | 
| non-attributive possessive - singular | makraméé | makraméké | 
| non-attributive possessive - plural | makramééi | makramékéi | 
| Possessive forms of makramé | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions | 
| 1st person sing. | makramém | makraméim | 
| 2nd person sing. | makraméd | makraméid | 
| 3rd person sing. | makraméja | makraméi | 
| 1st person plural | makraménk | makraméink | 
| 2nd person plural | makramétok | makraméitok | 
| 3rd person plural | makraméjuk | makraméik | 
Swedish
    
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.