lukai
Hungarian
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈlukɒji]
- Hyphenation: lu‧kai
Declension
    
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | lukai | 
| accusative | — | lukait | 
| dative | — | lukainak | 
| instrumental | — | lukaival | 
| causal-final | — | lukaiért | 
| translative | — | lukaivá | 
| terminative | — | lukaiig | 
| essive-formal | — | lukaiként | 
| essive-modal | — | lukaiul | 
| inessive | — | lukaiban | 
| superessive | — | lukain | 
| adessive | — | lukainál | 
| illative | — | lukaiba | 
| sublative | — | lukaira | 
| allative | — | lukaihoz | 
| elative | — | lukaiból | 
| delative | — | lukairól | 
| ablative | — | lukaitól | 
| non-attributive possessive - singular | — | lukaié | 
| non-attributive possessive - plural | — | lukaiéi | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.