lazacai
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɒzɒt͡sɒji]
- Hyphenation: la‧za‧cai
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | lazacai |
| accusative | — | lazacait |
| dative | — | lazacainak |
| instrumental | — | lazacaival |
| causal-final | — | lazacaiért |
| translative | — | lazacaivá |
| terminative | — | lazacaiig |
| essive-formal | — | lazacaiként |
| essive-modal | — | lazacaiul |
| inessive | — | lazacaiban |
| superessive | — | lazacain |
| adessive | — | lazacainál |
| illative | — | lazacaiba |
| sublative | — | lazacaira |
| allative | — | lazacaihoz |
| elative | — | lazacaiból |
| delative | — | lazacairól |
| ablative | — | lazacaitól |
| non-attributive possessive - singular |
— | lazacaié |
| non-attributive possessive - plural |
— | lazacaiéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.