kukacaik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkukɒt͡sɒjik]
- Hyphenation: ku‧ka‧ca‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | kukacaik |
| accusative | — | kukacaikat |
| dative | — | kukacaiknak |
| instrumental | — | kukacaikkal |
| causal-final | — | kukacaikért |
| translative | — | kukacaikká |
| terminative | — | kukacaikig |
| essive-formal | — | kukacaikként |
| essive-modal | — | kukacaikul |
| inessive | — | kukacaikban |
| superessive | — | kukacaikon |
| adessive | — | kukacaiknál |
| illative | — | kukacaikba |
| sublative | — | kukacaikra |
| allative | — | kukacaikhoz |
| elative | — | kukacaikból |
| delative | — | kukacaikról |
| ablative | — | kukacaiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | kukacaiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | kukacaikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.