krajać

See also: krajáč

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *krajati (compare *krojiti).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkra.jat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ajat͡ɕ
  • Syllabification: kra‧jać

Verb

krajać impf (perfective pokrajać)

  1. (transitive) to cut, to slice (to incise) [+accusative someone or something]
    Synonyms: ciąć, kroić
    Kraję chleb. ― I am cutting bread.

Conjugation
Conjugation of krajać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive krajać
present tense 1st kraję krajemy
2nd krajesz krajecie
3rd kraje krają
impersonal kraje się
past tense 1st krajałem,
-(e)m krajał		 krajałam,
-(e)m krajała		 krajałom,
-(e)m krajało		 krajaliśmy,
-(e)śmy krajali		 krajałyśmy,
-(e)śmy krajały
2nd krajałeś,
-(e)ś krajał		 krajałaś,
-(e)ś krajała		 krajałoś,
-(e)ś krajało		 krajaliście,
-(e)ście krajali		 krajałyście,
-(e)ście krajały
3rd krajał krajała krajało krajali krajały
impersonal krajano
future tense 1st będę krajał,
będę krajać		 będę krajała,
będę krajać		 będę krajało,
będę krajać		 będziemy krajali,
będziemy krajać		 będziemy krajały,
będziemy krajać
2nd będziesz krajał,
będziesz krajać		 będziesz krajała,
będziesz krajać		 będziesz krajało,
będziesz krajać		 będziecie krajali,
będziecie krajać		 będziecie krajały,
będziecie krajać
3rd będzie krajał,
będzie krajać		 będzie krajała,
będzie krajać		 będzie krajało,
będzie krajać		 będą krajali,
będą krajać		 będą krajały,
będą krajać
impersonal będzie krajać się
conditional 1st krajałbym,
bym krajał		 krajałabym,
bym krajała		 krajałobym,
bym krajało		 krajalibyśmy,
byśmy krajali		 krajałybyśmy,
byśmy krajały
2nd krajałbyś,
byś krajał		 krajałabyś,
byś krajała		 krajałobyś,
byś krajało		 krajalibyście,
byście krajali		 krajałybyście,
byście krajały
3rd krajałby,
by krajał		 krajałaby,
by krajała		 krajałoby,
by krajało		 krajaliby,
by krajali		 krajałyby,
by krajały
impersonal krajano by
imperative 1st niech kraję krajmy
2nd kraj krajcie
3rd niech kraje niech krają
active adjectival participle krający krająca krające krający krające
passive adjectival participle krajany krajana krajane krajani krajane
contemporary adverbial participle krając
verbal noun krajanie

Derived terms
nouns

References
  1. Simpson, G. W. (1951). The Names "Rus", "Russia", "Ukraine" and Their Historical Background. Canada: Trident Press, p. 14

Further reading
  • krajać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • krajać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.