knalla
Norwegian Nynorsk
    
    
Swedish
    
    
Conjugation
    
Conjugation of knalla (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | knalla | knallas | ||
| Supine | knallat | knallats | ||
| Imperative | knalla | — | ||
| Imper. plural1 | knallen | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | knallar | knallade | knallas | knallades | 
| Ind. plural1 | knalla | knallade | knallas | knallades | 
| Subjunctive2 | knalle | knallade | knalles | knallades | 
| Participles | ||||
| Present participle | knallande | |||
| Past participle | — | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
Related terms
    
- knall (“short, sharp bang”)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.