kljun
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kľunъ.
Pronunciation
- IPA(key): /kʎûːn/
Declension
Further reading
- “kljun” in Hrvatski jezični portal
Slovene
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kľunъ.
Pronunciation
- IPA(key): /kljúːn/
Inflection
| Masculine inan., hard o-stem | |||
|---|---|---|---|
| nom. sing. | kljún | ||
| gen. sing. | kljúna | ||
| singular | dual | plural | |
| nominative (imenovȃlnik) |
kljún | kljúna | kljúni |
| genitive (rodȋlnik) |
kljúna | kljúnov | kljúnov |
| dative (dajȃlnik) |
kljúnu | kljúnoma | kljúnom |
| accusative (tožȋlnik) |
kljún | kljúna | kljúne |
| locative (mẹ̑stnik) |
kljúnu | kljúnih | kljúnih |
| instrumental (orọ̑dnik) |
kljúnom | kljúnoma | kljúni |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.