ketmek
Crimean Tatar
Etymology
From Proto-Turkic *kē(y)t-. Cognate with Turkish gitmek (“to go”)
Conjugation
Conjugation of ketmek (Northern)
| infinitive | ketmek | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | ketme | |||||||
| repeated gerund1) | kete | |||||||
| temporal gerund | ketyatırğanda | |||||||
| non-future participle | ketken | |||||||
| future participle | ketecek | |||||||
| way of doing | ketip | |||||||
| singular | plural | |||||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | present | simple | ketermen | ketersiñ | keter | ketermiz | ketersiz | keterler |
| continuous | ketem | ketesiñ | kete | ketemiz | ketesiñiz | keteler | ||
| perfect | ketgemen | ketgesiñ | ketgen | ketgemiz | ketgesiz | ketgenler | ||
| past | simple | kettim | kettiñ | ketti | kettik | kettiñiz | kettiler | |
| continuous | ketedim | ketediñ | ketedi | ketedik | ketediñiz | ketediler | ||
| future | ketecekmen | keteceksiñ | ketecek | ketecekmiz | keteceksiñiz | ketecekler | ||
| conditional | ketsem | ketseñ | ketse | ketsek | ketseñiz | ketseler | ||
| optative | keteyim | ketesiñ | kete | keteyik | ketesiz | keteler | ||
| imperative | – | ket | – | – | ketin | – | ||
| 1)Only used for repeatings of a verb. | ||||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.