kapitány
Hungarian
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈkɒpitaːɲ]
- Hyphenation: ka‧pi‧tány
- Rhymes: -aːɲ
Noun
    
kapitány (plural kapitányok)
Declension
    
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kapitány | kapitányok | 
| accusative | kapitányt | kapitányokat | 
| dative | kapitánynak | kapitányoknak | 
| instrumental | kapitánnyal | kapitányokkal | 
| causal-final | kapitányért | kapitányokért | 
| translative | kapitánnyá | kapitányokká | 
| terminative | kapitányig | kapitányokig | 
| essive-formal | kapitányként | kapitányokként | 
| essive-modal | — | — | 
| inessive | kapitányban | kapitányokban | 
| superessive | kapitányon | kapitányokon | 
| adessive | kapitánynál | kapitányoknál | 
| illative | kapitányba | kapitányokba | 
| sublative | kapitányra | kapitányokra | 
| allative | kapitányhoz | kapitányokhoz | 
| elative | kapitányból | kapitányokból | 
| delative | kapitányról | kapitányokról | 
| ablative | kapitánytól | kapitányoktól | 
| non-attributive possessive - singular | kapitányé | kapitányoké | 
| non-attributive possessive - plural | kapitányéi | kapitányokéi | 
| Possessive forms of kapitány | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions | 
| 1st person sing. | kapitányom | kapitányaim | 
| 2nd person sing. | kapitányod | kapitányaid | 
| 3rd person sing. | kapitánya | kapitányai | 
| 1st person plural | kapitányunk | kapitányaink | 
| 2nd person plural | kapitányotok | kapitányaitok | 
| 3rd person plural | kapitányuk | kapitányaik | 
Derived terms
    
- kapitányi
- kapitányság
Compound words
- csapatkapitány
- főkapitány
- hajóskapitány
- rendőrkapitány
References
    
- kapitány in Gerstner, Károly (ed.). Új magyar etimológiai szótár. (’New Etymological Dictionary of Hungarian’). Beta version. Budapest, MTA Nyelvtudományi Intézet / Magyar Nyelvtudományi Kutatóközpont, 2011–2022. (Research Institute for Linguistics, Hungary). Language abbreviations
Further reading
    
- kapitány in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.