köpek

See also: kopek, kópék, and köpək

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *köpek.

Noun

köpek

  1. (zoology) dog
    Synonyms: it, baraq

Declension
Declension of köpek
singular plural
nominative köpek köpekler
genitive köpekniñ köpeklerniñ
dative köpekke köpeklerge
accusative köpekni köpeklerni
locative köpekte köpeklerde
ablative köpekten köpeklerden

References
  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN
  • “köpek”, in Luğatçıq (in Russian)

Turkish
köpek

Etymology

From Ottoman Turkish كوپك (köpek), from Proto-Turkic *köpek. Either from köp (in the sense of "a herd of many dogs"),[1] or from kelebek (“butterfly”).[2] Shor xopax (“butterfly”) reflects the only exact semantical match.[3]

cognates

Cognate with Turkmen köpek, Crimean Tatar köpek, Azerbaijani köpək, Kazakh көпек (köpek), Karakalpak kópek, Uzbek koʻppak, etc.

Pronunciation
  • IPA(key): [cʰø̞ᵝˈpʰɛc]
  • Hyphenation: kö‧pek
  • (file)

Noun

köpek (definite accusative köpeği, plural köpekler)

  1. dog
  2. (derogatory) scoundrel, detestable person

Declension
Inflection
Nominative köpek
Definite accusative köpeği
Singular Plural
Nominative köpek köpekler
Definite accusative köpeği köpekleri
Dative köpeğe köpeklere
Locative köpekte köpeklerde
Ablative köpekten köpeklerden
Genitive köpeğin köpeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular köpeğim köpeklerim
2nd singular köpeğin köpeklerin
3rd singular köpeği köpekleri
1st plural köpeğimiz köpeklerimiz
2nd plural köpeğiniz köpekleriniz
3rd plural köpekleri köpekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular köpeğimi köpeklerimi
2nd singular köpeğini köpeklerini
3rd singular köpeğini köpeklerini
1st plural köpeğimizi köpeklerimizi
2nd plural köpeğinizi köpeklerinizi
3rd plural köpeklerini köpeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular köpeğime köpeklerime
2nd singular köpeğine köpeklerine
3rd singular köpeğine köpeklerine
1st plural köpeğimize köpeklerimize
2nd plural köpeğinize köpeklerinize
3rd plural köpeklerine köpeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular köpeğimde köpeklerimde
2nd singular köpeğinde köpeklerinde
3rd singular köpeğinde köpeklerinde
1st plural köpeğimizde köpeklerimizde
2nd plural köpeğinizde köpeklerinizde
3rd plural köpeklerinde köpeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular köpeğimden köpeklerimden
2nd singular köpeğinden köpeklerinden
3rd singular köpeğinden köpeklerinden
1st plural köpeğimizden köpeklerimizden
2nd plural köpeğinizden köpeklerinizden
3rd plural köpeklerinden köpeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular köpeğimin köpeklerimin
2nd singular köpeğinin köpeklerinin
3rd singular köpeğinin köpeklerinin
1st plural köpeğimizin köpeklerimizin
2nd plural köpeğinizin köpeklerinizin
3rd plural köpeklerinin köpeklerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular köpeğim köpeklerim
2nd singular köpeksin köpeklersin
3rd singular köpek
köpektir		 köpekler
köpeklerdir
1st plural köpeğiz köpekleriz
2nd plural köpeksiniz köpeklersiniz
3rd plural köpekler köpeklerdir

Synonyms

Derived terms
  • köpeklemek
  • köpekleşmek
  • köpekli
  • köpeklik
  • köpeksiz

Descendants
  • → Cypriot Arabic: kyopek

References
  1. Nisanyan Dictionary
  2. ToB - Proto-Turkic: *köpek
  3. ToB - Proto-Turkic: *kepelek

Further reading
  • “köpek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • köpek in Reverso (Turkish-English)

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *köpek.

Pronunciation
  • Hyphenation: kö‧pek

Noun

köpek (definite accusative köpegi, plural köpekler)

  1. male dog, hound

Declension
Declension of köpek
singular plural
nominative köpek köpekler
accusative köpegi köpekleri
genitive köpegiň köpekleriň
dative köpege köpeklere
locative köpekde köpeklerde
ablative köpekden köpeklerden

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.