insularis
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /in.suˈlaː.ris/, [ĩːs̠ʊˈɫ̪äːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.suˈla.ris/, [insuˈläːris]
Adjective
    
īnsulāris (neuter īnsulāre); third-declension two-termination adjective
- of or pertaining to an island, insular
- Synonyms: īnsulānus, īnsulensis
 
Declension
    
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | īnsulāris | īnsulāre | īnsulārēs | īnsulāria | |
| Genitive | īnsulāris | īnsulārium | |||
| Dative | īnsulārī | īnsulāribus | |||
| Accusative | īnsulārem | īnsulāre | īnsulārēs īnsulārīs | īnsulāria | |
| Ablative | īnsulārī | īnsulāribus | |||
| Vocative | īnsulāris | īnsulāre | īnsulārēs | īnsulāria | |
Derived terms
    
Descendants
    
References
    
- “insularis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insularis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.