instinguo
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈstin.ɡʷoː/, [ĩːˈs̠t̪ɪŋɡʷoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈstin.ɡwo/, [inˈst̪iŋɡwo]
Verb
īnstinguō (present infinitive īnstinguere, perfect active īnstīnxī, supine īnstīnctum); third conjugation
Conjugation
| Conjugation of īnstinguō (third conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | īnstinguō | īnstinguis | īnstinguit | īnstinguimus | īnstinguitis | īnstinguunt |
| imperfect | īnstinguēbam | īnstinguēbās | īnstinguēbat | īnstinguēbāmus | īnstinguēbātis | īnstinguēbant | |
| future | īnstinguam | īnstinguēs | īnstinguet | īnstinguēmus | īnstinguētis | īnstinguent | |
| perfect | īnstinxī | īnstinxistī | īnstinxit | īnstinximus | īnstinxistis | īnstinxērunt, īnstinxēre | |
| pluperfect | īnstinxeram | īnstinxerās | īnstinxerat | īnstinxerāmus | īnstinxerātis | īnstinxerant | |
| future perfect | īnstinxerō | īnstinxeris | īnstinxerit | īnstinxerimus | īnstinxeritis | īnstinxerint | |
| passive | present | īnstinguor | īnstingueris, īnstinguere |
īnstinguitur | īnstinguimur | īnstinguiminī | īnstinguuntur |
| imperfect | īnstinguēbar | īnstinguēbāris, īnstinguēbāre |
īnstinguēbātur | īnstinguēbāmur | īnstinguēbāminī | īnstinguēbantur | |
| future | īnstinguar | īnstinguēris, īnstinguēre |
īnstinguētur | īnstinguēmur | īnstinguēminī | īnstinguentur | |
| perfect | īnstīnctus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | īnstīnctus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | īnstīnctus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | īnstinguam | īnstinguās | īnstinguat | īnstinguāmus | īnstinguātis | īnstinguant |
| imperfect | īnstinguerem | īnstinguerēs | īnstingueret | īnstinguerēmus | īnstinguerētis | īnstinguerent | |
| perfect | īnstinxerim | īnstinxerīs | īnstinxerit | īnstinxerīmus | īnstinxerītis | īnstinxerint | |
| pluperfect | īnstinxissem | īnstinxissēs | īnstinxisset | īnstinxissēmus | īnstinxissētis | īnstinxissent | |
| passive | present | īnstinguar | īnstinguāris, īnstinguāre |
īnstinguātur | īnstinguāmur | īnstinguāminī | īnstinguantur |
| imperfect | īnstinguerer | īnstinguerēris, īnstinguerēre |
īnstinguerētur | īnstinguerēmur | īnstinguerēminī | īnstinguerentur | |
| perfect | īnstīnctus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | īnstīnctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | īnstingue | — | — | īnstinguite | — |
| future | — | īnstinguitō | īnstinguitō | — | īnstinguitōte | īnstinguuntō | |
| passive | present | — | īnstinguere | — | — | īnstinguiminī | — |
| future | — | īnstinguitor | īnstinguitor | — | — | īnstinguuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | īnstinguere | īnstinxisse | īnstīnctūrum esse | īnstinguī | īnstīnctum esse | īnstīnctum īrī | |
| participles | īnstinguēns | — | īnstīnctūrus | — | īnstīnctus | īnstinguendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| īnstinguendī | īnstinguendō | īnstinguendum | īnstinguendō | īnstīnctum | īnstīnctū | ||
Derived terms
References
- instinguo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- instinguo in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “instinguo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.