insanabilis
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /in.saːˈnaː.bi.lis/, [ĩːs̠äːˈnäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.saˈna.bi.lis/, [insäˈnäːbilis]
Declension
    
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | īnsānābilis | īnsānābile | īnsānābilēs | īnsānābilia | |
| Genitive | īnsānābilis | īnsānābilium | |||
| Dative | īnsānābilī | īnsānābilibus | |||
| Accusative | īnsānābilem | īnsānābile | īnsānābilēs īnsānābilīs | īnsānābilia | |
| Ablative | īnsānābilī | īnsānābilibus | |||
| Vocative | īnsānābilis | īnsānābile | īnsānābilēs | īnsānābilia | |
Descendants
    
- Italian: insanabile
References
    
- “insanabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insanabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- insanabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.