infuscans
Latin
Etymology
Present participle of īnfuscō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | īnfuscāns | īnfuscāns | īnfuscantēs | īnfuscantia | |
| Genitive | īnfuscantis | īnfuscantis | īnfuscantium | īnfuscantium | |
| Dative | īnfuscantī | īnfuscantī | īnfuscantibus | īnfuscantibus | |
| Accusative | īnfuscantem | īnfuscāns | īnfuscantēs, īnfuscantīs | īnfuscantia | |
| Ablative | īnfuscante, īnfuscantī1 | īnfuscante, īnfuscantī1 | īnfuscantibus | īnfuscantibus | |
| Vocative | īnfuscāns | īnfuscāns | īnfuscantēs | īnfuscantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.