infirmarius
Latin
    
    Etymology
    
īnfirmāria (“hospital”) + -ārius.
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /in.firˈmaː.ri.us/, [ĩːfɪrˈmäːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.firˈma.ri.us/, [iɱfirˈmäːrius]
Noun
    
īnfirmārius m (genitive īnfirmāriī or īnfirmārī); second declension (Medieval Latin – New Latin)
Declension
    
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | īnfirmārius | īnfirmāriī | 
| Genitive | īnfirmāriī īnfirmārī1 | īnfirmāriōrum | 
| Dative | īnfirmāriō | īnfirmāriīs | 
| Accusative | īnfirmārium | īnfirmāriōs | 
| Ablative | īnfirmāriō | īnfirmāriīs | 
| Vocative | īnfirmārie | īnfirmāriī | 
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.