infinitum
Latin
    
    Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /in.fiːˈniː.tum/, [ĩːfiːˈniːt̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.fiˈni.tum/, [iɱfiˈniːt̪um]
Noun
    
īnfīnītum n (genitive īnfīnītī); second declension
- the infinite; boundless space
- an infinitude, a boundless number
Declension
    
Second-declension noun (neuter).
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | īnfīnītum | īnfīnīta | 
| Genitive | īnfīnītī | īnfīnītōrum | 
| Dative | īnfīnītō | īnfīnītīs | 
| Accusative | īnfīnītum | īnfīnīta | 
| Ablative | īnfīnītō | īnfīnītīs | 
| Vocative | īnfīnītum | īnfīnīta | 
Derived terms
    
Adjective
    
īnfīnītum
- inflection of īnfīnītus:
- nominative/accusative/vocative neuter singular
- accusative masculine singular
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.