infantilis
Hungarian
Etymology
From Latin infantilis (“infantile”), from infans (“small child”, literally “one unable to speak”), from in (“not”) + fari (“speak”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiɱfɒntiliʃ]
- Hyphenation: in‧fan‧ti‧lis
- Rhymes: -iʃ
Adjective
infantilis (comparative infantilisabb, superlative leginfantilisabb)
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | infantilis | infantilisak |
| accusative | infantilisat | infantilisakat |
| dative | infantilisnak | infantilisaknak |
| instrumental | infantilissal | infantilisakkal |
| causal-final | infantilisért | infantilisakért |
| translative | infantilissá | infantilisakká |
| terminative | infantilisig | infantilisakig |
| essive-formal | infantilisként | infantilisakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | infantilisban | infantilisakban |
| superessive | infantilison | infantilisakon |
| adessive | infantilisnál | infantilisaknál |
| illative | infantilisba | infantilisakba |
| sublative | infantilisra | infantilisakra |
| allative | infantilishoz | infantilisakhoz |
| elative | infantilisból | infantilisakból |
| delative | infantilisról | infantilisakról |
| ablative | infantilistól | infantilisaktól |
| non-attributive possessive - singular |
infantilisé | infantilisaké |
| non-attributive possessive - plural |
infantiliséi | infantilisakéi |
or
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | infantilis | infantilisek |
| accusative | infantiliset | infantiliseket |
| dative | infantilisnek | infantiliseknek |
| instrumental | infantilissel | infantilisekkel |
| causal-final | infantilisért | infantilisekért |
| translative | infantilissé | infantilisekké |
| terminative | infantilisig | infantilisekig |
| essive-formal | infantilisként | infantilisekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | infantilisben | infantilisekben |
| superessive | infantilisen | infantiliseken |
| adessive | infantilisnél | infantiliseknél |
| illative | infantilisbe | infantilisekbe |
| sublative | infantilisre | infantilisekre |
| allative | infantilishez | infantilisekhez |
| elative | infantilisből | infantilisekből |
| delative | infantilisről | infantilisekről |
| ablative | infantilistől | infantilisektől |
| non-attributive possessive - singular |
infantilisé | infantiliseké |
| non-attributive possessive - plural |
infantiliséi | infantilisekéi |
References
- Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading
- infantilis in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.