incommensurabilis
Latin
    
    Etymology
    
From in- + commēnsūrābilis.
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /in.kom.men.suːˈraː.bi.lis/, [ɪŋkɔmːẽːs̠uːˈräːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.kom.men.suˈra.bi.lis/, [iŋkomːensuˈräːbilis]
Adjective
    
incommēnsūrābilis (neuter incommēnsūrābile); third-declension two-termination adjective
Declension
    
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | incommēnsūrābilis | incommēnsūrābile | incommēnsūrābilēs | incommēnsūrābilia | |
| Genitive | incommēnsūrābilis | incommēnsūrābilium | |||
| Dative | incommēnsūrābilī | incommēnsūrābilibus | |||
| Accusative | incommēnsūrābilem | incommēnsūrābile | incommēnsūrābilēs incommēnsūrābilīs | incommēnsūrābilia | |
| Ablative | incommēnsūrābilī | incommēnsūrābilibus | |||
| Vocative | incommēnsūrābilis | incommēnsūrābile | incommēnsūrābilēs | incommēnsūrābilia | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.