imperitus
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.peˈriː.tus/, [ɪmpɛˈriːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /im.peˈri.tus/, [impeˈriːt̪us]
Adjective
imperītus (feminine imperīta, neuter imperītum, comparative imperītior, superlative imperītissimus, adverb imperītē); first/second-declension adjective
- unskilled
- unfamiliar, ignorant of, unacquainted with, inexperienced
- Synonyms: hospes, inexpertus
- Antonym: expertus
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | imperītus | imperīta | imperītum | imperītī | imperītae | imperīta | |
| Genitive | imperītī | imperītae | imperītī | imperītōrum | imperītārum | imperītōrum | |
| Dative | imperītō | imperītō | imperītīs | ||||
| Accusative | imperītum | imperītam | imperītum | imperītōs | imperītās | imperīta | |
| Ablative | imperītō | imperītā | imperītō | imperītīs | |||
| Vocative | imperīte | imperīta | imperītum | imperītī | imperītae | imperīta | |
References
- “imperitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “imperitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- imperitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to have had no experience of the world: (rerum) imperitum esse
- to have had no experience of the world: (rerum) imperitum esse
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.