ibrikeik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈibrikɛjik]
- Hyphenation: ib‧ri‧ke‧ik
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | ibrikeik |
| accusative | — | ibrikeiket |
| dative | — | ibrikeiknek |
| instrumental | — | ibrikeikkel |
| causal-final | — | ibrikeikért |
| translative | — | ibrikeikké |
| terminative | — | ibrikeikig |
| essive-formal | — | ibrikeikként |
| essive-modal | — | ibrikeikül |
| inessive | — | ibrikeikben |
| superessive | — | ibrikeiken |
| adessive | — | ibrikeiknél |
| illative | — | ibrikeikbe |
| sublative | — | ibrikeikre |
| allative | — | ibrikeikhez |
| elative | — | ibrikeikből |
| delative | — | ibrikeikről |
| ablative | — | ibrikeiktől |
| non-attributive possessive - singular |
— | ibrikeiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | ibrikeikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.