iş

See also: Appendix:Variations of "is"

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic иш
Abjad ایش

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Pronunciation
  • IPA(key): /iʃ/
  • Audio(file)

Noun

iş (definite accusative işi, plural işlər)

  1. work
    Bu gün işimiz çoxdur, gələmmərik ― We have a lot of work today, we will not to be able to come
    bütün günü iş başında olmaq ― to be busy doing work all day (literally, “to be at the head of work all day”)
  2. job
    Allaha min şükür, qardaşımın qəşəng işi vardır. ― Praise the Lord, my brother has a nice job.
    Adamın işi olmayanda günlər uzun gəlir. ― When one doesn't have a job, days feel long.
  3. errand, business
    Bazara niyə getməliyəm, orada nə işim var? ― Why would I go to the bazaar, what business do I have there?
    Sabah görüşə bilərik? Sənə işim düşüb ― Can we meet tomorrow? I have business with you.
    Bu dəqiqə əlimdə (bir) iş var. ― I am a little busy at the moment. (literally, “I have an errand at my hands at the moment.”)
  4. action, deed, thing
    Synonym: əməl
    nahaq iş görmək ― to do something bad
    Bu yaxşı işdir. ― This is a good deed.
    Yaxşı ki ora getdik. Böyük iş gördük. ― It's good that we went there. We did an important deed.
    • 2018 June 1, Nemət Veysəlli, Ədalət 2018‎:
      Gərək uşağı bu işlərə məcbur etməyəydim.
      I shouldn't have compelled the child to do these things.
  5. (law) charge, prosecution, case
    cinayət işi ― criminal charge
    • 2015 June 11, “Obamanı qorumalı idi, qızdan nömrə aldı və…”, in QafqazNews.az‎:
      İstintaqçılar agent barədə iş açıblar.
      The investigators have brought criminal charges against the agent.
  6. (colloquial) prison sentence, jail term
    Oğruya yeddi il iş veriblər. ― The thief got seven years of jail term.
  7. (colloquial) trouble, mess
    Başıma iş açmışam. ― I got myself into a mess.
    Özümü işə salmışam. ― I got myself in trouble.
    Deyəsən yenə işə düşmüşəm. ― It seems I am in trouble again.

Declension
    Declension of iş
singular plural
nominative iş
 işlər
definite accusative işi
 işləri
dative işə
 işlərə
locative işdə
 işlərdə
ablative işdən
 işlərdən
definite genitive işin
 işlərin
    Possessive forms of iş
nominative
singular plural
mənim (“my”) işim işlərim
sənin (“your”) işin işlərin
onun (“his/her/its”) işi işləri
bizim (“our”) işimiz işlərimiz
sizin (“your”) işiniz işləriniz
onların (“their”) işi or işləri işləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) işimi işlərimi
sənin (“your”) işini işlərini
onun (“his/her/its”) işini işlərini
bizim (“our”) işimizi işlərimizi
sizin (“your”) işinizi işlərinizi
onların (“their”) işini or işlərini işlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) işimə işlərimə
sənin (“your”) işinə işlərinə
onun (“his/her/its”) işinə işlərinə
bizim (“our”) işimizə işlərimizə
sizin (“your”) işinizə işlərinizə
onların (“their”) işinə or işlərinə işlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) işimdə işlərimdə
sənin (“your”) işində işlərində
onun (“his/her/its”) işində işlərində
bizim (“our”) işimizdə işlərimizdə
sizin (“your”) işinizdə işlərinizdə
onların (“their”) işində or işlərində işlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) işimdən işlərimdən
sənin (“your”) işindən işlərindən
onun (“his/her/its”) işindən işlərindən
bizim (“our”) işimizdən işlərimizdən
sizin (“your”) işinizdən işlərinizdən
onların (“their”) işindən or işlərindən işlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) işimin işlərimin
sənin (“your”) işinin işlərinin
onun (“his/her/its”) işinin işlərinin
bizim (“our”) işimizin işlərimizin
sizin (“your”) işinizin işlərinizin
onların (“their”) işinin or işlərinin işlərinin

Derived terms
  • işcil (“industrious”)
  • işçi (“worker, employee”)
  • işsiz (“unemployed”)
  • işgüzar (“competent, capable”)
    • işgüzarlıq
  • işbacaran (“capable, qualified”)
  • işsevən (“industrious, hard-working”)
  • işləmək (“to work”)
    • işlək (“functioning, working”)
    • işlətmək (“to use, put to work”)
      • işlədilmə (“usage, use”)
  • işverən (“snitch”)
  • iş-güc (“something to do”)

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Noun

iş

  1. work, making

Declension
Declension of iş
singular plural
nominative iş işler
genitive işniñ işlerniñ
dative işke işlerge
accusative işni işlerni
locative işte işlerde
ablative işten işlerden

Derived terms

References
  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN
  • “iş”, in Luğatçıq (in Russian)

Salar

Pronunciation
  • IPA(key): [iʃ]

Etymology 1

From Proto-Turkic *ič. Cognate with Turkmen iç.

Noun

iş (3rd person possessive içi, plural işler)

  1. inside

References
  • 马伟 (Ma Wei), 朝克 (Chao Ke) (2014) “iş”, in 撒拉语366条会话读本 [Salar 366 Conversation Reader]‎, 1st edition, 社会科学文献出版社 (Social Science Literature Press), →ISBN, page 112
  • 林 (Lin), 莲云 (Lianyun) (1985) “iş”, in 撒拉语简志 [A Brief History of Salar]‎, Beijing: 民族出版社: 琴書店, →OCLC, page 118

Etymology 2

From Proto-Turkic *īĺč. Cognate with Turkmen iş.

Noun

iş (3rd person possessive işi, plural işler)

  1. job, work, labor
    Synonym: eñgek
  2. trouble, misfortune

References
  • Ma, Chengjun, Han, Lianye, Ma, Weisheng (December 2010) “iş”, in 米娜瓦尔 艾比布拉 (Minavar Abibra), editor, 撒维汉词典 (Sāwéihàncídiǎn) [Salar-Uyghur-Chinese dictionary], 1st edition, Beijing, →ISBN, page 140

Tatar

Noun

iş

  1. work, deed

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایش (iş, “work, matter, affair”), from Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”). Cognate to Old Turkic 𐰃𐰾 (iš, “work, deed”).

Pronunciation
  • IPA(key): /iʃ/
  • Audio(file)

Noun

iş (definite accusative işi, plural işler)

  1. work, task, deed
  2. job, employment
  3. matter, affair, business, activity

Declension
Inflection
Nominative iş
Definite accusative işi
Singular Plural
Nominative iş işler
Definite accusative işi işleri
Dative işe işlere
Locative işte işlerde
Ablative işten işlerden
Genitive işin işlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular işim işlerim
2nd singular işin işlerin
3rd singular işi işleri
1st plural işimiz işlerimiz
2nd plural işiniz işleriniz
3rd plural işleri işleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular işimi işlerimi
2nd singular işini işlerini
3rd singular işini işlerini
1st plural işimizi işlerimizi
2nd plural işinizi işlerinizi
3rd plural işlerini işlerini
Dative
Singular Plural
1st singular işime işlerime
2nd singular işine işlerine
3rd singular işine işlerine
1st plural işimize işlerimize
2nd plural işinize işlerinize
3rd plural işlerine işlerine
Locative
Singular Plural
1st singular işimde işlerimde
2nd singular işinde işlerinde
3rd singular işinde işlerinde
1st plural işimizde işlerimizde
2nd plural işinizde işlerinizde
3rd plural işlerinde işlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular işimden işlerimden
2nd singular işinden işlerinden
3rd singular işinden işlerinden
1st plural işimizden işlerimizden
2nd plural işinizden işlerinizden
3rd plural işlerinden işlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular işimin işlerimin
2nd singular işinin işlerinin
3rd singular işinin işlerinin
1st plural işimizin işlerimizin
2nd plural işinizin işlerinizin
3rd plural işlerinin işlerinin

Derived terms

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Pronunciation
  • IPA(key): /iːʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işler)

  1. work, labor
  2. job, employment
  3. affair

Declension

This noun needs an inflection-table template.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.