husar
Czech
    
    Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈɦusar]
Declension
    
Declension of husar (hard masculine animate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | husar | husaři | 
| genitive | husara | husarů | 
| dative | husarovi, husaru | husarům | 
| accusative | husara | husary | 
| vocative | husare | husaři | 
| locative | husarovi, husaru | husarech | 
| instrumental | husarem | husary | 
Romanian
    
    
Serbo-Croatian
    
    Etymology
    
From Hungarian huszár (“cavalryman”), in turn from native Serbo-Croatian gusar (“corsair”), from Byzantine Greek χωσάριος (khōsários), χονσάριος (khonsários), or from Italian corsaro (“corsair”), from Medieval Latin cursārius (“pirate”), from Latin cursus (“running”), from the verb currō (“run”).
Pronunciation
    
- IPA(key): /xûsaːr/
- Hyphenation: hu‧sar
Declension
    
Declension of husar
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | husar | husari | 
| genitive | husara | husara | 
| dative | husaru | husarima | 
| accusative | husara | husare | 
| vocative | husaru | husari | 
| locative | husaru | husarima | 
| instrumental | husarom | husarima | 
Further reading
    
- “husar” in Hrvatski jezični portal
Swedish
    
    
Declension
    
| Declension of husar | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | husar | husaren | husarer | husarerna | 
| Genitive | husars | husarens | husarers | husarernas | 
Etymology 2
    
See the etymology of the corresponding lemma form.
Etymology 3
    
See the etymology of the corresponding lemma form.
Anagrams
    
Tetum
    
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.