hajaik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒjɒjik]
- Hyphenation: ha‧ja‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | hajaik |
| accusative | — | hajaikat |
| dative | — | hajaiknak |
| instrumental | — | hajaikkal |
| causal-final | — | hajaikért |
| translative | — | hajaikká |
| terminative | — | hajaikig |
| essive-formal | — | hajaikként |
| essive-modal | — | hajaikul |
| inessive | — | hajaikban |
| superessive | — | hajaikon |
| adessive | — | hajaiknál |
| illative | — | hajaikba |
| sublative | — | hajaikra |
| allative | — | hajaikhoz |
| elative | — | hajaikból |
| delative | — | hajaikról |
| ablative | — | hajaiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | hajaiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | hajaikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.