gyantáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɟɒntaːjim]
- Hyphenation: gyan‧tá‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | gyantáim |
| accusative | — | gyantáimat |
| dative | — | gyantáimnak |
| instrumental | — | gyantáimmal |
| causal-final | — | gyantáimért |
| translative | — | gyantáimmá |
| terminative | — | gyantáimig |
| essive-formal | — | gyantáimként |
| essive-modal | — | gyantáimul |
| inessive | — | gyantáimban |
| superessive | — | gyantáimon |
| adessive | — | gyantáimnál |
| illative | — | gyantáimba |
| sublative | — | gyantáimra |
| allative | — | gyantáimhoz |
| elative | — | gyantáimból |
| delative | — | gyantáimról |
| ablative | — | gyantáimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | gyantáimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | gyantáiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.