gyantái
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɟɒntaːji]
- Hyphenation: gyan‧tái
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | gyantái |
| accusative | — | gyantáit |
| dative | — | gyantáinak |
| instrumental | — | gyantáival |
| causal-final | — | gyantáiért |
| translative | — | gyantáivá |
| terminative | — | gyantáiig |
| essive-formal | — | gyantáiként |
| essive-modal | — | gyantáiul |
| inessive | — | gyantáiban |
| superessive | — | gyantáin |
| adessive | — | gyantáinál |
| illative | — | gyantáiba |
| sublative | — | gyantáira |
| allative | — | gyantáihoz |
| elative | — | gyantáiból |
| delative | — | gyantáiról |
| ablative | — | gyantáitól |
| non-attributive possessive - singular |
— | gyantáié |
| non-attributive possessive - plural |
— | gyantáiéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.