goþer
Old Swedish
Etymology
From Old Norse góðr, from Proto-Germanic *gōdaz, from Proto-Indo-European *gʰedʰ-.
Declension
Declension of gōþer (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gōþer | gōþ | gōt |
| accusative | gōþan | gōþa | gōt |
| dative | gōþum gōþom |
gōþri gōþre |
gōþu gōþo |
| genitive | gōþs | gōþrar | gōþs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gōþir gōþer |
gōþar | gōþ |
| accusative | gōþa | gōþar | gōþ |
| dative | gōþum gōþom |
gōþum gōþom |
gōþum gōþom |
| genitive | gōþra gōþa |
gōþra gōþa |
gōþra gōþa |
Declension of gōþer (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gōþi gōþe |
gōþa | gōþa |
| accusative | gōþa | gōþu gōþo |
gōþa |
| dative | gōþa | gōþu gōþo |
gōþa |
| genitive | gōþa | gōþu gōþo |
gōþa |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gōþu gōþo |
gōþu gōþo |
gōþu gōþo |
| accusative | gōþu gōþo |
gōþu gōþo |
gōþu gōþo |
| dative | gōþu gōþo |
gōþu gōþo |
gōþu gōþo |
| genitive | gōþu gōþo |
gōþu gōþo |
gōþu gōþo |
Descendants
- Swedish: god
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.