frustrować

Polish

Etymology

Borrowed from French frustrer, German frustrieren + -ować, from Latin frūstrō.

Pronunciation
  • IPA(key): /frusˈtrɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: frus‧tro‧wać

Verb

frustrować impf (perfective sfrustrować)

  1. (transitive, literary) to frustrate (to cause stress or annoyance)
  2. (reflexive with się, literary) to be frustrated

Conjugation
Conjugation of frustrować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive frustrować
present tense 1st frustruję frustrujemy
2nd frustrujesz frustrujecie
3rd frustruje frustrują
impersonal frustruje się
past tense 1st frustrowałem,
-(e)m frustrował		 frustrowałam,
-(e)m frustrowała		 frustrowałom,
-(e)m frustrowało		 frustrowaliśmy,
-(e)śmy frustrowali		 frustrowałyśmy,
-(e)śmy frustrowały
2nd frustrowałeś,
-(e)ś frustrował		 frustrowałaś,
-(e)ś frustrowała		 frustrowałoś,
-(e)ś frustrowało		 frustrowaliście,
-(e)ście frustrowali		 frustrowałyście,
-(e)ście frustrowały
3rd frustrował frustrowała frustrowało frustrowali frustrowały
impersonal frustrowano
future tense 1st będę frustrował,
będę frustrować		 będę frustrowała,
będę frustrować		 będę frustrowało,
będę frustrować		 będziemy frustrowali,
będziemy frustrować		 będziemy frustrowały,
będziemy frustrować
2nd będziesz frustrował,
będziesz frustrować		 będziesz frustrowała,
będziesz frustrować		 będziesz frustrowało,
będziesz frustrować		 będziecie frustrowali,
będziecie frustrować		 będziecie frustrowały,
będziecie frustrować
3rd będzie frustrował,
będzie frustrować		 będzie frustrowała,
będzie frustrować		 będzie frustrowało,
będzie frustrować		 będą frustrowali,
będą frustrować		 będą frustrowały,
będą frustrować
impersonal będzie frustrować się
conditional 1st frustrowałbym,
bym frustrował		 frustrowałabym,
bym frustrowała		 frustrowałobym,
bym frustrowało		 frustrowalibyśmy,
byśmy frustrowali		 frustrowałybyśmy,
byśmy frustrowały
2nd frustrowałbyś,
byś frustrował		 frustrowałabyś,
byś frustrowała		 frustrowałobyś,
byś frustrowało		 frustrowalibyście,
byście frustrowali		 frustrowałybyście,
byście frustrowały
3rd frustrowałby,
by frustrował		 frustrowałaby,
by frustrowała		 frustrowałoby,
by frustrowało		 frustrowaliby,
by frustrowali		 frustrowałyby,
by frustrowały
impersonal frustrowano by
imperative 1st niech frustruję frustrujmy
2nd frustruj frustrujcie
3rd niech frustruje niech frustrują
active adjectival participle frustrujący frustrująca frustrujące frustrujący frustrujące
passive adjectival participle frustrowany frustrowana frustrowane frustrowani frustrowane
contemporary adverbial participle frustrując
verbal noun frustrowanie

Derived terms
adjective
  • frustrujący
adjective
  • sfrustrowany
nouns

Further reading
  • frustrować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • frustrować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.