fajny

Polish

Etymology

Borrowed from German fein. Cognate with English fine.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfaj.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ajnɨ
  • Syllabification: faj‧ny

Adjective

fajny (comparative fajniejszy, superlative najfajniejszy, derived adverb fajnie)

  1. (colloquial) cool, great, nice
    Synonyms: see Thesaurus:dobry

Declension
Declension of fajny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative fajny fajna fajne fajni fajne
genitive fajnego fajnej fajnego fajnych
dative fajnemu fajnej fajnemu fajnym
accusative fajnego fajny fajną fajne fajnych fajne
instrumental fajnym fajną fajnym fajnymi
locative fajnym fajnej fajnym fajnych

Descendants
  • → Belarusian: файны (fajny)
  • → Ukrainian: файний (fajnyj)

Further reading
  • fajny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • fajny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.