excogitatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of excōgitō.
Participle
excōgitātus (feminine excōgitāta, neuter excōgitātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | excōgitātus | excōgitāta | excōgitātum | excōgitātī | excōgitātae | excōgitāta | |
| Genitive | excōgitātī | excōgitātae | excōgitātī | excōgitātōrum | excōgitātārum | excōgitātōrum | |
| Dative | excōgitātō | excōgitātō | excōgitātīs | ||||
| Accusative | excōgitātum | excōgitātam | excōgitātum | excōgitātōs | excōgitātās | excōgitāta | |
| Ablative | excōgitātō | excōgitātā | excōgitātō | excōgitātīs | |||
| Vocative | excōgitāte | excōgitāta | excōgitātum | excōgitātī | excōgitātae | excōgitāta | |
References
- “excogitatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “excogitatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- excogitatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.