errandus
Latin
Participle
errandus m (feminine erranda, neuter errandum); first/second declension
- which is to go astray
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | errandus | erranda | errandum | errandī | errandae | erranda | |
| Genitive | errandī | errandae | errandī | errandōrum | errandārum | errandōrum | |
| Dative | errandō | errandae | errandō | errandīs | errandīs | errandīs | |
| Accusative | errandum | errandam | errandum | errandōs | errandās | erranda | |
| Ablative | errandō | errandā | errandō | errandīs | errandīs | errandīs | |
| Vocative | errande | erranda | errandum | errandī | errandae | erranda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.