ekmek

English

Noun

ekmek (uncountable)

  1. Synonym of ekmek kadayif (“bread pudding dessert”)

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *ek-. Cognate to Turkish ekmek, etc.

Verb

ekmek

  1. to sow

References

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): /ekˈmek/
  • Audio(file)

Etymology 1

From Ottoman Turkish اكمك (ekmek), from earlier اتمك (etmek), from Common Turkic *etmek. The medial consonant -t- is irregularly changed to -k- to avoid homophony with the verb etmek (“to do”) as expected.

Noun

ekmek (definite accusative ekmeği, plural ekmekler)

  1. bread
Declension
Inflection
Nominative ekmek
Definite accusative ekmeği
Singular Plural
Nominative ekmek ekmekler
Definite accusative ekmeği ekmekleri
Dative ekmeğe ekmeklere
Locative ekmekte ekmeklerde
Ablative ekmekten ekmeklerden
Genitive ekmeğin ekmeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ekmeğim ekmeklerim
2nd singular ekmeğin ekmeklerin
3rd singular ekmeği ekmekleri
1st plural ekmeğimiz ekmeklerimiz
2nd plural ekmeğiniz ekmekleriniz
3rd plural ekmekleri ekmekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ekmeğimi ekmeklerimi
2nd singular ekmeğini ekmeklerini
3rd singular ekmeğini ekmeklerini
1st plural ekmeğimizi ekmeklerimizi
2nd plural ekmeğinizi ekmeklerinizi
3rd plural ekmeklerini ekmeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular ekmeğime ekmeklerime
2nd singular ekmeğine ekmeklerine
3rd singular ekmeğine ekmeklerine
1st plural ekmeğimize ekmeklerimize
2nd plural ekmeğinize ekmeklerinize
3rd plural ekmeklerine ekmeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular ekmeğimde ekmeklerimde
2nd singular ekmeğinde ekmeklerinde
3rd singular ekmeğinde ekmeklerinde
1st plural ekmeğimizde ekmeklerimizde
2nd plural ekmeğinizde ekmeklerinizde
3rd plural ekmeklerinde ekmeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular ekmeğimden ekmeklerimden
2nd singular ekmeğinden ekmeklerinden
3rd singular ekmeğinden ekmeklerinden
1st plural ekmeğimizden ekmeklerimizden
2nd plural ekmeğinizden ekmeklerinizden
3rd plural ekmeklerinden ekmeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular ekmeğimin ekmeklerimin
2nd singular ekmeğinin ekmeklerinin
3rd singular ekmeğinin ekmeklerinin
1st plural ekmeğimizin ekmeklerimizin
2nd plural ekmeğinizin ekmeklerinizin
3rd plural ekmeklerinin ekmeklerinin
Derived terms

Etymology 2

From Ottoman Turkish اكمك (ekmek), from Proto-Turkic *ek- (“to sow”). Compare to Azerbaijani əkmək (“to sow”), Southern Altai эк- (ek-, “to aim at, curve”), etc.

Verb

ekmek

  1. to sow, plant
Conjugation
Conjugation of ekmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive ekmek
impersonal participle imperfective eken
perfective ekmiş
prospective ekecek
personal participle non-prospective ektiğim ektiğin ektiği ektiğimiz ektiğiniz ektikleri
prospective ekeceğim ekeceğin ekeceği ekeceğimiz ekeceğiniz ekecekleri
verbal noun ekme
way of doing ekiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ekerim ekersin eker ekeriz ekersiniz ekerler
imperfective ekiyorum ekiyorsun ekiyor ekiyoruz ekiyorsunuz ekiyorlar
past perfective ektim ektin ekti ektik ektiniz ektiler
imperfective ekiyordum ekiyordun ekiyordu ekiyorduk ekiyordunuz ekiyorlardı (or ekiyordular)
future ekeceğim ekeceksin ekecek ekeceğiz ekeceksiniz ekecekler
inferential perfective ekmişim ekmişsin ekmiş ekmişiz ekmişsiniz ekmişler
aorist ekermişim ekermişsin ekermiş ekermişiz ekermişsiniz ekerlermiş (or ekermişlar)
imperfective ekiyormuşum ekiyormuşsun ekiyormuş ekiyormuşuz ekiyormuşsunuz ekiyorlarmış
conditional simple eksem eksen ekse eksek ekseniz ekseler
perfective ekseydim ekseydin ekseydi ekseydik ekseydiniz ekseydiler
optative ekeyim ekesin eke ekelim ekesiniz ekeler
progressive ekmekteyim ekmektesin ekmekte ekmekteyiz ekmektesiniz ekmekteler
necessitative ekmeliyim ekmelisin ekmeli ekmeliyiz ekmelisiniz ekmeliler
imperative ek eksin ekin eksinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist eker miyim? eker misin? eker mi? eker miyiz? eker misiniz? ekerler mi?
imperfective ekiyor muyum? ekiyor musun? ekiyor mu? ekiyor muyuz? ekiyor musunuz? ekiyorlar mı?
past perfective ektim mi? ektin mi? ekti mi? ektik mi? ektiniz mi? ektiler mi?
imperfective ekiyor muydum? ekiyor muydun? ekiyor muydu? ekiyor muyduk? ekiyor muydunuz? ekiyorlar mıydı?
future ekecek miyim? ekecek misin? ekecek mi? ekecek miyiz? ekecek misiniz? ekecekler mi?
inferential perfective ekmiş miyim? ekmiş misin? ekmiş mi? ekmiş miyiz? ekmiş misiniz? ekmişler mi?
aorist eker miymişim? eker miymişsin? eker miymiş? eker miymişiz? eker miymişsiniz? ekerler miymiş?
imperfective ekiyor muymuşum? ekiyor muymuşsun? ekiyor muymuş? ekiyor muymuşuz? ekiyor muymuşsunuz? ekiyorlar mıymış?
conditional simple eksem mi? eksen mi? ekse mi? eksek mi? ekseniz mi? ekseler mi?
perfective ekse miydim? ekse miydin? ekse miydi? ekse miydik? ekse miydiniz? ekseler miydi?
progressive ekmekte miyim? ekmekte misin? ekmekte mi? ekmekte miyiz? ekmekte misiniz? ekmekteler mi?
necessitative ekmeli miyim? ekmeli misin? ekmeli mi? ekmeli miyiz? ekmeli misiniz? ekmeliler mi?
Negative declarative
infinitive ekmemek
impersonal participle imperfective ekmeyen
perfective ekmemiş
prospective ekmeyecek
personal participle non-prospective ekmediğim ekmediğin ekmediği ekmediğimiz ekmediğiniz ekmedikleri
prospective ekmeyeceğim ekmeyeceğin ekmeyeceği ekmeyeceğimiz ekmeyeceğiniz ekmeyecekleri
verbal noun ekmeme
way of doing ekmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ekmem ekmezsin ekmez ekmeyiz ekmezsiniz ekmezler
imperfective ekmiyorum ekmiyorsun ekmiyor ekmiyoruz ekmiyorsunuz ekmiyorlar
past perfective ekmedim ekmedin ekmedi ekmedik ekmediniz ekmediler
imperfective ekmiyordum ekmiyordun ekmiyordu ekmiyorduk ekmiyordunuz ekmiyorlardı
future ekmeyeceğim ekmeyeceksin ekmeyecek ekmeyeceğiz ekmeyeceksiniz ekmeyecekler
inferential perfective ekmemişim ekmemişsin ekmemiş ekmemişiz ekmemişsiniz ekmemişler
aorist ekmezmişim ekmezmişsin ekmezmiş ekmezmişiz ekmezmişsiniz ekmezlermiş
imperfective ekmiyormuşum ekmiyormuşsun ekmiyormuş ekmiyormuşuz ekmiyormuşsunuz ekmiyorlarmış
conditional simple ekmesem ekmesen ekmese ekmesek ekmeseniz ekmeseler
perfective ekmeseydim ekmeseydin ekmeseydi ekmeseydik ekmeseydiniz ekmeseydiler
optative ekmeyeyim ekmeyesin ekmeye ekmeyelim ekmeyesiniz ekmeyeler
progressive ekmemekteyim ekmemektesin ekmemekte ekmemekteyiz ekmemektesiniz ekmemekteler
necessitative ekmemeliyim ekmemelisin ekmemeli ekmemeliyiz ekmemelisiniz ekmemeliler
imperative ekme ekmesin ekmeyin ekmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ekmez miyim? ekmez misin? ekmez mi? ekmez miyiz? ekmez misiniz? ekmezler mi?
imperfective ekmiyor muyum? ekmiyor musun? ekmiyor mu? ekmiyor muyuz? ekmiyor musunuz? ekmiyorlar mı?
past perfective ekmedim mi? ekmedin mi? ekmedi mi? ekmedik mi? ekmediniz mi? ekmediler mi?
imperfective ekmiyor muydum? ekmiyor muydun? ekmiyor muydu? ekmiyor muyduk? ekmiyor muydunuz? ekmiyorlar mıydı?
future ekmeyecek miyim? ekmeyecek misin? ekmeyecek mi? ekmeyecek miyiz? ekmeyecek misiniz? ekmeyecekler mi?
inferential perfective ekmemiş miyim? ekmemiş misin? ekmemiş mi? ekmemiş miyiz? ekmemiş misiniz? ekmemişler mi?
aorist ekmez miymişim? ekmez miymişsin? ekmez miymiş? ekmez miymişiz? ekmez miymişsiniz? ekmezler miymiş?
imperfective ekmiyor muymuşum? ekmiyor muymuşsun? ekmiyor muymuş? ekmiyor muymuşuz? ekmiyor muymuşsunuz? ekmiyorlar mıymış?
conditional simple ekmesem mi? ekmesen mi? ekmese mi? ekmesek mi? ekmeseniz mi? ekmeseler mi?
perfective ekmese miydim? ekmese miydin? ekmese miydi? ekmese miydik? ekmese miydiniz? ekmeseler miydi?
progressive ekmemekte miyim? ekmemekte misin? ekmemekte mi? ekmemekte miyiz? ekmemekte misiniz? ekmemekteler mi?
necessitative ekmemeli miyim? ekmemeli misin? ekmemeli mi? ekmemeli miyiz? ekmemeli misiniz? ekmemeliler mi?

Further reading
  • “ekmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • ekmek in Reverso (Turkish-English)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.