dysfunkcja
Polish
Etymology
Borrowed from English dysfunction.
Pronunciation
- IPA(key): /dɨsˈfuŋ.kt͡sja/
Audio (file) - Rhymes: -uŋkt͡sja
- Syllabification: dys‧fun‧kcja
Noun
dysfunkcja f
- dysfunction (failure to function)
- (pathology) dysfunction (disorder in a bodily organ, e.g. erectile dysfunction, a mental disorder, or the improper behavior of a social group)
Declension
Declension of dysfunkcja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dysfunkcja | dysfunkcje |
| genitive | dysfunkcji | dysfunkcji/dysfunkcyj (archaic) |
| dative | dysfunkcji | dysfunkcjom |
| accusative | dysfunkcję | dysfunkcje |
| instrumental | dysfunkcją | dysfunkcjami |
| locative | dysfunkcji | dysfunkcjach |
| vocative | dysfunkcjo | dysfunkcje |
Derived terms
adjectives
- dysfunkcjonalny
- dysfunkcyjny
Related terms
noun
- dysfunkcjonalność
Further reading
- dysfunkcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dysfunkcja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.