dopiąć

Polish

Etymology

From do- +‎ piąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.pjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: do‧piąć

Verb

dopiąć pf (imperfective dopinać)

  1. (transitive) to button up, to fasten completely
  2. (transitive) to fasten on, to add by fastening
  3. (transitive) to tie up, to complete, to finish
  4. (reflexive with się) to button up one's clothes

Conjugation
Conjugation of dopiąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopiąć
future tense 1st dopnę dopniemy
2nd dopniesz dopniecie
3rd dopnie dopną
impersonal dopnie się
past tense 1st dopiąłem,
-(e)m dopiął		 dopięłam,
-(e)m dopięła		 dopięłom,
-(e)m dopięło		 dopięliśmy,
-(e)śmy dopięli		 dopięłyśmy,
-(e)śmy dopięły
2nd dopiąłeś,
-(e)ś dopiął		 dopięłaś,
-(e)ś dopięła		 dopięłoś,
-(e)ś dopięło		 dopięliście,
-(e)ście dopięli		 dopięłyście,
-(e)ście dopięły
3rd dopiął dopięła dopięło dopięli dopięły
impersonal dopięto
conditional 1st dopiąłbym,
bym dopiął		 dopięłabym,
bym dopięła		 dopięłobym,
bym dopięło		 dopięlibyśmy,
byśmy dopięli		 dopięłybyśmy,
byśmy dopięły
2nd dopiąłbyś,
byś dopiął		 dopięłabyś,
byś dopięła		 dopięłobyś,
byś dopięło		 dopięlibyście,
byście dopięli		 dopięłybyście,
byście dopięły
3rd dopiąłby,
by dopiął		 dopięłaby,
by dopięła		 dopięłoby,
by dopięło		 dopięliby,
by dopięli		 dopięłyby,
by dopięły
impersonal dopięto by
imperative 1st niech dopnę dopnijmy
2nd dopnij dopnijcie
3rd niech dopnie niech dopną
passive adjectival participle dopięty dopięta dopięte dopięci dopięte
anterior adverbial participle dopiąwszy
verbal noun dopięcie

Further reading
  • dopiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.