dogodzić

Polish

Etymology

From do- +‎ godzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: do‧go‧dzić

Verb

dogodzić pf (imperfective dogadzać)

  1. (transitive) to pamper, to please, to indulge, to pander to

Conjugation
Conjugation of dogodzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dogodzić
future tense 1st dogodzę dogodzimy
2nd dogodzisz dogodzicie
3rd dogodzi dogodzą
impersonal dogodzi się
past tense 1st dogodziłem,
-(e)m dogodził		 dogodziłam,
-(e)m dogodziła		 dogodziłom,
-(e)m dogodziło		 dogodziliśmy,
-(e)śmy dogodzili		 dogodziłyśmy,
-(e)śmy dogodziły
2nd dogodziłeś,
-(e)ś dogodził		 dogodziłaś,
-(e)ś dogodziła		 dogodziłoś,
-(e)ś dogodziło		 dogodziliście,
-(e)ście dogodzili		 dogodziłyście,
-(e)ście dogodziły
3rd dogodził dogodziła dogodziło dogodzili dogodziły
impersonal dogodzono
conditional 1st dogodziłbym,
bym dogodził		 dogodziłabym,
bym dogodziła		 dogodziłobym,
bym dogodziło		 dogodzilibyśmy,
byśmy dogodzili		 dogodziłybyśmy,
byśmy dogodziły
2nd dogodziłbyś,
byś dogodził		 dogodziłabyś,
byś dogodziła		 dogodziłobyś,
byś dogodziło		 dogodzilibyście,
byście dogodzili		 dogodziłybyście,
byście dogodziły
3rd dogodziłby,
by dogodził		 dogodziłaby,
by dogodziła		 dogodziłoby,
by dogodziło		 dogodziliby,
by dogodzili		 dogodziłyby,
by dogodziły
impersonal dogodzono by
imperative 1st niech dogodzę dogódźmy
2nd dogódź dogódźcie
3rd niech dogodzi niech dogodzą
passive adjectival participle dogodzony dogodzona dogodzone dogodzeni dogodzone
anterior adverbial participle dogodziwszy
verbal noun dogodzenie

Further reading
  • dogodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dogodzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.