docenić

Polish

Etymology

From do- +‎ cenić.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈt͡sɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: do‧ce‧nić

Verb

docenić pf (imperfective doceniać)

  1. (transitive) to appreciate (to be grateful for something)

Conjugation
Conjugation of docenić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive docenić
future tense 1st docenię docenimy
2nd docenisz docenicie
3rd doceni docenią
impersonal doceni się
past tense 1st doceniłem,
-(e)m docenił		 doceniłam,
-(e)m doceniła		 doceniłom,
-(e)m doceniło		 doceniliśmy,
-(e)śmy docenili		 doceniłyśmy,
-(e)śmy doceniły
2nd doceniłeś,
-(e)ś docenił		 doceniłaś,
-(e)ś doceniła		 doceniłoś,
-(e)ś doceniło		 doceniliście,
-(e)ście docenili		 doceniłyście,
-(e)ście doceniły
3rd docenił doceniła doceniło docenili doceniły
impersonal doceniono
conditional 1st doceniłbym,
bym docenił		 doceniłabym,
bym doceniła		 doceniłobym,
bym doceniło		 docenilibyśmy,
byśmy docenili		 doceniłybyśmy,
byśmy doceniły
2nd doceniłbyś,
byś docenił		 doceniłabyś,
byś doceniła		 doceniłobyś,
byś doceniło		 docenilibyście,
byście docenili		 doceniłybyście,
byście doceniły
3rd doceniłby,
by docenił		 doceniłaby,
by doceniła		 doceniłoby,
by doceniło		 doceniliby,
by docenili		 doceniłyby,
by doceniły
impersonal doceniono by
imperative 1st niech docenię doceńmy
2nd doceń doceńcie
3rd niech doceni niech docenią
passive adjectival participle doceniony doceniona docenione docenieni docenione
anterior adverbial participle doceniwszy
verbal noun docenienie

Further reading
  • docenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • docenić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.