disputiren
German
Verb
disputiren (weak, third-person singular present disputirt, past tense disputirte, past participle disputirt, auxiliary haben)
- Obsolete spelling of disputieren which was deprecated in 1902 following the Second Orthographic Conference of 1901.
Conjugation
Conjugation of disputiren (weak, auxiliary haben)
| infinitive | disputiren | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | disputirend | ||||
| past participle | disputirt | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich disputire | wir disputiren | i | ich disputire | wir disputiren |
| du disputirst | ihr disputirt | du disputirest | ihr disputiret | ||
| er disputirt | sie disputiren | er disputire | sie disputiren | ||
| preterite | ich disputirte | wir disputirten | ii | ich disputirte1 | wir disputirten1 |
| du disputirtest | ihr disputirtet | du disputirtest1 | ihr disputirtet1 | ||
| er disputirte | sie disputirten | er disputirte1 | sie disputirten1 | ||
| imperative | disputir (du) disputire (du) |
disputirt (ihr) | |||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Composed forms of disputiren (weak, auxiliary haben)
| perfect | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | ||
| indicative | ich habe disputirt | wir haben disputirt | subjunctive | ich habe disputirt | wir haben disputirt |
| du hast disputirt | ihr habt disputirt | du habest disputirt | ihr habet disputirt | ||
| er hat disputirt | sie haben disputirt | er habe disputirt | sie haben disputirt | ||
| pluperfect | |||||
| indicative | ich hatte disputirt | wir hatten disputirt | subjunctive | ich hätte disputirt | wir hätten disputirt |
| du hattest disputirt | ihr hattet disputirt | du hättest disputirt | ihr hättet disputirt | ||
| er hatte disputirt | sie hatten disputirt | er hätte disputirt | sie hätten disputirt | ||
| future i | |||||
| infinitive | disputiren werden | subjunctive i | ich werde disputiren | wir werden disputiren | |
| du werdest disputiren | ihr werdet disputiren | ||||
| er werde disputiren | sie werden disputiren | ||||
| indicative | ich werde disputiren | wir werden disputiren | subjunctive ii | ich würde disputiren | wir würden disputiren |
| du wirst disputiren | ihr werdet disputiren | du würdest disputiren | ihr würdet disputiren | ||
| er wird disputiren | sie werden disputiren | er würde disputiren | sie würden disputiren | ||
| future ii | |||||
| infinitive | disputirt haben werden | subjunctive i | ich werde disputirt haben | wir werden disputirt haben | |
| du werdest disputirt haben | ihr werdet disputirt haben | ||||
| er werde disputirt haben | sie werden disputirt haben | ||||
| indicative | ich werde disputirt haben | wir werden disputirt haben | subjunctive ii | ich würde disputirt haben | wir würden disputirt haben |
| du wirst disputirt haben | ihr werdet disputirt haben | du würdest disputirt haben | ihr würdet disputirt haben | ||
| er wird disputirt haben | sie werden disputirt haben | er würde disputirt haben | sie würden disputirt haben | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.