dindar

Azerbaijani

Etymology

From Persian دیندار (dindâr). By surface analysis, din +‎ -dar.

Pronunciation
  • IPA(key): [dinˈdar]
  • Hyphenation: din‧dar

Adjective

dindar (not comparable)

  1. religious (committed to the practice or adherence of religion)

Noun

dindar (definite accusative dindarı, plural dindarlar)

  1. devotee, believer

Declension
    Declension of dindar
singular plural
nominative dindar
 dindarlar
definite accusative dindarı
 dindarları
dative dindara
 dindarlara
locative dindarda
 dindarlarda
ablative dindardan
 dindarlardan
definite genitive dindarın
 dindarların
    Possessive forms of dindar
nominative
singular plural
mənim (“my”) dindarım dindarlarım
sənin (“your”) dindarın dindarların
onun (“his/her/its”) dindarı dindarları
bizim (“our”) dindarımız dindarlarımız
sizin (“your”) dindarınız dindarlarınız
onların (“their”) dindarı or dindarları dindarları
accusative
singular plural
mənim (“my”) dindarımı dindarlarımı
sənin (“your”) dindarını dindarlarını
onun (“his/her/its”) dindarını dindarlarını
bizim (“our”) dindarımızı dindarlarımızı
sizin (“your”) dindarınızı dindarlarınızı
onların (“their”) dindarını or dindarlarını dindarlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) dindarıma dindarlarıma
sənin (“your”) dindarına dindarlarına
onun (“his/her/its”) dindarına dindarlarına
bizim (“our”) dindarımıza dindarlarımıza
sizin (“your”) dindarınıza dindarlarınıza
onların (“their”) dindarına or dindarlarına dindarlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) dindarımda dindarlarımda
sənin (“your”) dindarında dindarlarında
onun (“his/her/its”) dindarında dindarlarında
bizim (“our”) dindarımızda dindarlarımızda
sizin (“your”) dindarınızda dindarlarınızda
onların (“their”) dindarında or dindarlarında dindarlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) dindarımdan dindarlarımdan
sənin (“your”) dindarından dindarlarından
onun (“his/her/its”) dindarından dindarlarından
bizim (“our”) dindarımızdan dindarlarımızdan
sizin (“your”) dindarınızdan dindarlarınızdan
onların (“their”) dindarından or dindarlarından dindarlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) dindarımın dindarlarımın
sənin (“your”) dindarının dindarlarının
onun (“his/her/its”) dindarının dindarlarının
bizim (“our”) dindarımızın dindarlarımızın
sizin (“your”) dindarınızın dindarlarınızın
onların (“their”) dindarının or dindarlarının dindarlarının

Further reading

Turkish

Etymology

From Persian دیندار (dindâr) of دین (din) +‎ ـدار (-dâr) (equivalent to din +‎ -dar).

Pronunciation
  • IPA(key): [dindar]
  • Hyphenation: din‧dar

Adjective

dindar

  1. religious
  2. pious

Declension
predicative forms of dindar
present tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I am) dindarım dindar mıyım? dindar değilim dindar değil miyim?
sen (you are) dindarsın dindar mısın? dindar değilsin dindar değil misin?
o (he/she/it is) dindar / dindardır dindar mı? dindar değil dindar değil mi?
biz (we are) dindarız dindar mıyız? dindar değiliz dindar değil miyiz?
siz (you are) dindarsınız dindar mısınız? dindar değilsiniz dindar değil misiniz?
onlar (they are) dindar(lar) dindar(lar) mı? dindar değil(ler) dindar değiller mi?
past tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) dindardım dindar mıydım? dindar değildim dindar değil miydim?
sen (you were) dindardın dindar mıydın? dindar değildin dindar değil miydin?
o (he/she/it was) dindardı dindar mıydı? dindar değildi dindar değil miydi?
biz (we were) dindardık dindar mıydık? dindar değildik dindar değil miydik?
siz (you were) dindardınız dindar mıydınız? dindar değildiniz dindar değil miydiniz?
onlar (they were) dindardılar dindar mıydılar? dindar değildi(ler) / değillerdi dindar değil miydiler?
indirect past
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) dindarmışım dindar mıymışım? dindar değilmişim dindar değil miymişim?
sen (you were) dindarmışsın dindar mıymışsın? dindar değilmişsin dindar değil miymişsin?
o (he/she/it was) dindarmış dindar mıymış? dindar değilmiş dindar değil miymiş?
biz (we were) dindarmışız dindar mıymışız? dindar değilmişiz dindar değil miymişiz?
siz (you were) dindarmışsınız dindar mıymışsınız? dindar değilmişsiniz dindar değil miymişsiniz?
onlar (they were) dindarmışlar dindar mıymışlar? dindar değilmiş(ler) / değillermiş dindar değil miymişler?
conditional
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (if I) dindarsam dindar mıysam? dindar değilsem dindar değil miysem?
sen (if you) dindarsan dindar mıysan? dindar değilsen dindar değil miysen?
o (if he/she/it) dindarsa dindar mıysa? dindar değilse dindar değil miyse?
biz (if we) dindarsak dindar mıysak? dindar değilsek dindar değil miysek?
siz (if you) dindarsanız dindar mıysanız? dindar değilseniz dindar değil miyseniz?
onlar (if they) dindarsalar dindar mıysalar? dindar değilseler / değillerse dindar değil miyseler?

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Zazaki

Etymology

From Persian دیندار (dindâr) of دین (din) +‎ ـدار (-dâr) (equivalent to din +‎ -dar).

Pronunciation
  • IPA(key): [dindar]
  • Hyphenation: din‧dar

Adjective

dindar (comparative dehana dindar, superlative tewr dindar)

  1. religious
  2. pious
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.