diagonalizowalny
Polish
Etymology
From diagonalizować + -alny.
Pronunciation
- IPA(key): /dja.ɡɔ.na.li.zɔˈval.nɨ/
- Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: dia‧go‧na‧li‧zo‧wal‧ny
Adjective
diagonalizowalny (not comparable, no derived adverb)
- (linear algebra) diagonalizable (able to be diagonalized)
- endomorfizm diagonalizowalny ― diagonalizable endomorphism
- operator diagonalizowalny ― diagonalizable operator
- macierz diagonalizowalna ― diagonalizable matrix
Declension
Declension of diagonalizowalny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | diagonalizowalny | diagonalizowalna | diagonalizowalne | diagonalizowalni | diagonalizowalne | |
| genitive | diagonalizowalnego | diagonalizowalnej | diagonalizowalnego | diagonalizowalnych | ||
| dative | diagonalizowalnemu | diagonalizowalnej | diagonalizowalnemu | diagonalizowalnym | ||
| accusative | diagonalizowalnego | diagonalizowalny | diagonalizowalną | diagonalizowalne | diagonalizowalnych | diagonalizowalne |
| instrumental | diagonalizowalnym | diagonalizowalną | diagonalizowalnym | diagonalizowalnymi | ||
| locative | diagonalizowalnym | diagonalizowalnej | diagonalizowalnym | diagonalizowalnych | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.