deneyim

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): /de.ne.jim/

Etymology 1

From the stem dene of denemek + -(y)im.

Noun

deneyim (definite accusative deneyimi, plural deneyimler)

  1. experience
    Synonyms: eksperyans, tecrübe
Declension
Inflection
Nominative deneyim
Definite accusative deneyimi
Singular Plural
Nominative deneyim deneyimler
Definite accusative deneyimi deneyimleri
Dative deneyime deneyimlere
Locative deneyimde deneyimlerde
Ablative deneyimden deneyimlerden
Genitive deneyimin deneyimlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular deneyimim deneyimlerim
2nd singular deneyimin deneyimlerin
3rd singular deneyimi deneyimleri
1st plural deneyimimiz deneyimlerimiz
2nd plural deneyiminiz deneyimleriniz
3rd plural deneyimleri deneyimleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular deneyimimi deneyimlerimi
2nd singular deneyimini deneyimlerini
3rd singular deneyimini deneyimlerini
1st plural deneyimimizi deneyimlerimizi
2nd plural deneyiminizi deneyimlerinizi
3rd plural deneyimlerini deneyimlerini
Dative
Singular Plural
1st singular deneyimime deneyimlerime
2nd singular deneyimine deneyimlerine
3rd singular deneyimine deneyimlerine
1st plural deneyimimize deneyimlerimize
2nd plural deneyiminize deneyimlerinize
3rd plural deneyimlerine deneyimlerine
Locative
Singular Plural
1st singular deneyimimde deneyimlerimde
2nd singular deneyiminde deneyimlerinde
3rd singular deneyiminde deneyimlerinde
1st plural deneyimimizde deneyimlerimizde
2nd plural deneyiminizde deneyimlerinizde
3rd plural deneyimlerinde deneyimlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular deneyimimden deneyimlerimden
2nd singular deneyiminden deneyimlerinden
3rd singular deneyiminden deneyimlerinden
1st plural deneyimimizden deneyimlerimizden
2nd plural deneyiminizden deneyimlerinizden
3rd plural deneyimlerinden deneyimlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular deneyimimin deneyimlerimin
2nd singular deneyiminin deneyimlerinin
3rd singular deneyiminin deneyimlerinin
1st plural deneyimimizin deneyimlerimizin
2nd plural deneyiminizin deneyimlerinizin
3rd plural deneyimlerinin deneyimlerinin

Noun

deneyim

  1. first-person singular possessive of deney

Verb

deneyim

  1. first-person singular optative of denemek
    Başka bir şey deneyim. ― Let me try something else.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.