dalmatin
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin dalmatinus.
Adjective
dalmatin m or n (feminine singular dalmatină, masculine plural dalmatini, feminine and neuter plural dalmatine)
Declension
Declension of dalmatin
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
| nominative/ accusative | indefinite | dalmatin | dalmatină | dalmatini | dalmatine | ||
| definite | dalmatinul | dalmatina | dalmatinii | dalmatinele | |||
| genitive/ dative | indefinite | dalmatin | dalmatine | dalmatini | dalmatine | ||
| definite | dalmatinului | dalmatinei | dalmatinilor | dalmatinelor | |||
Declension
Declension of dalmatin
References
- dalmatin in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Swedish
Etymology
From -er intuitively being interpreted as a plural suffix.
Declension
| Declension of dalmatin | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | dalmatin | dalmatinen | dalmatiner | dalmatinerna |
| Genitive | dalmatins | dalmatinens | dalmatiners | dalmatinernas |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.