dacunk
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒt͡suŋk]
- Hyphenation: da‧cunk
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | dacunk | — |
| accusative | dacunkat | — |
| dative | dacunknak | — |
| instrumental | dacunkkal | — |
| causal-final | dacunkért | — |
| translative | dacunkká | — |
| terminative | dacunkig | — |
| essive-formal | dacunkként | — |
| essive-modal | dacunkul | — |
| inessive | dacunkban | — |
| superessive | dacunkon | — |
| adessive | dacunknál | — |
| illative | dacunkba | — |
| sublative | dacunkra | — |
| allative | dacunkhoz | — |
| elative | dacunkból | — |
| delative | dacunkról | — |
| ablative | dacunktól | — |
| non-attributive possessive - singular |
dacunké | — |
| non-attributive possessive - plural |
dacunkéi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.