czknąć

Polish

Etymology

From czkać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ʂknɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: czknąć

Verb

czknąć pf (imperfective czkać)

  1. (intransitive, biology) to hiccup (to produce a hiccup; have the hiccups)
    Synonym: (imperfective only, regional) wiukać

Conjugation
Conjugation of czknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czknąć
future tense 1st czknę czkniemy
2nd czkniesz czkniecie
3rd czknie czkną
impersonal czknie się
past tense 1st czknąłem,
-(e)m czknął		 czknęłam,
-(e)m czknęła		 czknęłom,
-(e)m czknęło		 czknęliśmy,
-(e)śmy czknęli		 czknęłyśmy,
-(e)śmy czknęły
2nd czknąłeś,
-(e)ś czknął		 czknęłaś,
-(e)ś czknęła		 czknęłoś,
-(e)ś czknęło		 czknęliście,
-(e)ście czknęli		 czknęłyście,
-(e)ście czknęły
3rd czknął czknęła czknęło czknęli czknęły
impersonal czknięto
conditional 1st czknąłbym,
bym czknął		 czknęłabym,
bym czknęła		 czknęłobym,
bym czknęło		 czknęlibyśmy,
byśmy czknęli		 czknęłybyśmy,
byśmy czknęły
2nd czknąłbyś,
byś czknął		 czknęłabyś,
byś czknęła		 czknęłobyś,
byś czknęło		 czknęlibyście,
byście czknęli		 czknęłybyście,
byście czknęły
3rd czknąłby,
by czknął		 czknęłaby,
by czknęła		 czknęłoby,
by czknęło		 czknęliby,
by czknęli		 czknęłyby,
by czknęły
impersonal czknięto by
imperative 1st niech czknę czknijmy
2nd czknij czknijcie
3rd niech czknie niech czkną
anterior adverbial participle czknąwszy
verbal noun czknięcie
noun

Further reading
  • czknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.