correleren
Dutch
Etymology
From French corréler. By surface analysis, back-formation from correlatie.
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
| Inflection of correleren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | correleren | |||
| past singular | correleerde | |||
| past participle | gecorreleerd | |||
| infinitive | correleren | |||
| gerund | correleren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | correleer | correleerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | correleert | correleerde | ||
| 2nd person sing. (u) | correleert | correleerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | correleert | correleerde | ||
| 3rd person singular | correleert | correleerde | ||
| plural | correleren | correleerden | ||
| subjunctive sing.1 | correlere | correleerde | ||
| subjunctive plur.1 | correleren | correleerden | ||
| imperative sing. | correleer | |||
| imperative plur.1 | correleert | |||
| participles | correlerend | gecorreleerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.