connecteren
Dutch
Etymology
From French connecter or directly from Latin cō(n)nectere. Doublet of connecten.
Pronunciation
Audio (file)
Conjugation
| Inflection of connecteren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | connecteren | |||
| past singular | connecteerde | |||
| past participle | geconnecteerd | |||
| infinitive | connecteren | |||
| gerund | connecteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | connecteer | connecteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | connecteert | connecteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | connecteert | connecteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | connecteert | connecteerde | ||
| 3rd person singular | connecteert | connecteerde | ||
| plural | connecteren | connecteerden | ||
| subjunctive sing.1 | connectere | connecteerde | ||
| subjunctive plur.1 | connecteren | connecteerden | ||
| imperative sing. | connecteer | |||
| imperative plur.1 | connecteert | |||
| participles | connecterend | geconnecteerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.