conlecta
Latin
    
    Participle
    
conlēcta
- inflection of conlēctus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
 
Declension
    
First-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | conlēcta | conlēctae | 
| Genitive | conlēctae | conlēctārum | 
| Dative | conlēctae | conlēctīs | 
| Accusative | conlēctam | conlēctās | 
| Ablative | conlēctā | conlēctīs | 
| Vocative | conlēcta | conlēctae | 
References
    
- “conlecta”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.