confitendus
Latin
Participle
cōnfitendus (feminine cōnfitenda, neuter cōnfitendum); first/second-declension participle
- which is to be acknowledged or confessed
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cōnfitendus | cōnfitenda | cōnfitendum | cōnfitendī | cōnfitendae | cōnfitenda | |
| Genitive | cōnfitendī | cōnfitendae | cōnfitendī | cōnfitendōrum | cōnfitendārum | cōnfitendōrum | |
| Dative | cōnfitendō | cōnfitendō | cōnfitendīs | ||||
| Accusative | cōnfitendum | cōnfitendam | cōnfitendum | cōnfitendōs | cōnfitendās | cōnfitenda | |
| Ablative | cōnfitendō | cōnfitendā | cōnfitendō | cōnfitendīs | |||
| Vocative | cōnfitende | cōnfitenda | cōnfitendum | cōnfitendī | cōnfitendae | cōnfitenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.