concelatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of concēlō
Participle
    
concēlātus (feminine concēlāta, neuter concēlātum); first/second-declension participle
- concealed carefully
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | concēlātus | concēlāta | concēlātum | concēlātī | concēlātae | concēlāta | |
| Genitive | concēlātī | concēlātae | concēlātī | concēlātōrum | concēlātārum | concēlātōrum | |
| Dative | concēlātō | concēlātō | concēlātīs | ||||
| Accusative | concēlātum | concēlātam | concēlātum | concēlātōs | concēlātās | concēlāta | |
| Ablative | concēlātō | concēlātā | concēlātō | concēlātīs | |||
| Vocative | concēlāte | concēlāta | concēlātum | concēlātī | concēlātae | concēlāta | |
Descendants
    
- Galician: conzado
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.